Door Eden van der Moere, Lauren Murphy, Jesse Heijnis en Erik Schumacher
Tiere
Goed idee, je relatiecrisis meenemen op retraite. Het ene moment zitten Nick en Anna samen in de auto raadspelletjes te doen, het volgende knallen ze tegen een schaap en wordt Anna verward wakker in hun vakantiehuis in de Zwitserse bergen. Hoe lang is ze weg geweest? Wat zit er achter die deur die ze maar niet open krijgt? Wat spookt haar man uit in de ijssalon in het dorp? En waar komt die pratende poes vandaan? Als je er na een kwartier van het toverachtige Tiere de ballen meer van snapt, dan is dat de bedoeling: regisseur Greg Zglinski laat ons liever niet meteen de barsten in deze perfecte vakantiebrochure zien. (Lauren)
Sicario: Day of the Soldado
Op de grens tussen Mexico en de VS is het sinds het eerste deel van Sicario nog steeds oorlog, maar in plaats van wit poeder handelen de kartels nu in iets heel anders: terroristen. Dat wil de Amerikaanse overheid niet hebben, en dus sturen ze grote spierbonken met kleine hartjes Matt Graver (Josh Brolin in Crocs) en Alejandro Gillick (Benicio del Toro) op een nieuwe levensgevaarlijke missie. Het resultaat lukt ook zónder regisseur Denis Villeneuve, de onlangs overleden componist Jóhan Jóhansson en actrice Emily Blunt - samen verantwoordelijk voor het succes van deel 1. Day of the Soldado is een grauwe, moderne en verrassend elegante western, waarin het ansichtkaartenlandschap haaks staat op het testosteron en grof geschut. (Eden)
Disobedience
Een minirok aan met de sjabbat? STOUT! Roken in de synagoge? STOUT! Verliefd worden op je beste vriendin? DUBBEL STOUT! Rabbijnsdochter Ronit (Rachel Weisz) heeft al lang geleden gemerkt dat er geen plek is voor haar in de orthodox-joodse gemeenschap van haar vader, maar als hij overlijdt komt ze toch weer oog in oog te staan met haar jeugdliefde Esti (Rachel McAdams), en met de kritiek van hun omgeving. Laat het maar aan regisseur Sebastián Lelio (Una mujer fantástica) over om zelfs in een wereld van lange zwarte jurken en nog langere grijze baarden alle kleuren van de regenboog te laten zien. (Lauren)
The Man Who Killed Don Quixote
Zulke lange voorpret hebben we nog nooit gehad: het kleurrijke magnum opus van regisseur Terry Gilliam (Fear and Loathing in Las Vegas) is na 17 (!) jaar tegenspoed ein-de-lijk af. Het verhaal - over een oude Spanjaard die denkt dat hij Don Quichot is (Jonathan Pryce) en een gesjeesde filmregisseur waarvan Don denkt dat hij Sancho Panza is (Adam Driver) - was altijd al te ambitieus, en de lange incubatietijd heeft Gilliams megalomane dromen niet bepaald ingeperkt. Hij wil álles, en het zit er állemaal in. Als film is The Man Who Killed Don Quixote daarom verre van perfect, maar als je faalt met zó'n aanstekelijke liefdesbrief aan doorzettingsvermogen en kinderlijk enthousiasme, dan zeggen wij: olé! (Lauren)
Wij
Je bent 17 en de zomerzon smeekt om avonturen. Maar in je suffe dorp is niets te beleven. In je vriendengroep zijn er twee die misschien een beetje maf zijn en de boel beginnen op te stoken. Hoe ver kun je dan gaan? Voor acht tieners uit een Vlaams-Nederlands grensplaatsje is doen-durven-of-de-waarheid al snel te saai. Een pornowebsite beginnen en de burgemeester bedreigen, dat is pas lachen. Tot het gierend uit de klauwen loopt. Uiteindelijk is de vraag: hoe heeft het in godsnaam zover kunnen komen? Met een inventieve vertelvorm laat Wij zien dat je zo’n kluwen van hormonen en groepsdruk niet zomaar ontwart. (Erik)
