Van klantenservicemedewerker tot developer, van CEO tot vormgever: bij Cineville vinden we allemaal iets van B&B Vol Liefde. En van film natuurlijk. Zoals ieder jaar gingen we daarom op zoek naar de mooiste van het jaar. Eerst officieus aan de lunchtafel en bij het koffiezetapparaat, en daarna 100 procent democratisch via een stembiljet.
Deze films haalde onze de Top 5 net niet, maar willen we toch even noemen: Tár, Anatomy of a Fall, *Killers of the Flower Moon,*How To Save a Dead Friend, Sick of Myself, Oppenheimer, The Killer, Barbie, Babylon, The Blue Caftan en Quand tu seras grand. Allemaal vier of meer sterren van ons!
Wil je alle goeie films van 2023 nog een tweede, derde of achtste keer kijken? Of heb je er eentje gemist? Van 11 t/m 17 januari vertonen we samen met 20 Cineville-theaters een deel van jullie, onze én hun favorieten opnieuw op het witte doek. Meer info vind je hier.
En dan nu, onze favoriete vijf van 2023:
1. Aftersun
We hadden best een controversiële keuze willen maken, gewoon, om lekker tegendraads te doen. Maar het rood op onze wangen verdween maar niet, nadat we Aftersun in februari voor het eerst zagen. Misschien kwam het door de warme Turkse zon, misschien door de tranen. Met smeltende waterijsjes, Fanta lemon en lome dagen in het chloorwater bracht regisseur Charlotte Wells herinneringen aan een vergeten vakantie tot leven. De geur van zonnebrandcrème bleef nog lang hangen, net als Frankie Corio’s minidisco-versie van Losing My Religion en Paul Mescals laatste dans op Under Pressure. Jullie verkozen Aftersun tot de beste film van het jaar. En wij zouden onszelf voor de gek houden als we ons daar niet bij aansloten. (JB)
2. Past Lives
We hebben een collega die een film soms zó goed vindt, dat ze er een jaar lang campagne voor voert. Aan de lunchtafel, in de wandelgangen, bij de weekopening: iedere keer dat de titel valt springt ze op en roept ze 'JAAA!'. Er hangen nog net geen 'vote for this film'-posters op het toilet. Vorig jaar was die collega's favoriet Everything Everywhere All at Once. Logisch. Dit jaar? Past Lives. Ook logisch. Wie hield het wél droog bij Celine Songs liefdesbrief aan vorige levens, gemiste kansen, huidige zegeningen en dit rommelige, prachtige leven. We schoten terug naar alle kruispunten waar we ook de andere kant op hadden kunnen gaan, en naar alle levens die ons voorgingen. Prima gespreksstof voor aan de lunchtafel, dus zo’n straf was die campagne niet. (LM)
3. Return to Seoul
Soms denken we alles al een keer te hebben gezien. Een film over een geadopteerde jonge vrouw, op zoek naar haar biologische ouders? Ha! Dat wordt sowieso huilen. En verder gaat het natuurlijk zo-en-zo-en-zo. Nou, in Return to Seoul gaat helemaal niks zo-en-zo-en-zo. De in Frankrijk opgegroeide Freddie (Park Ji-min) heeft lak aan hoe-het-hoort en reist zonder na te denken naar Zuid-Korea, het land waar ze is geboren en werd afgestaan. Onderweg naar haar biologische vader en moeder maakt ze alleen maar gekke sprongen. Freddie is hyperdirect, ontwapenend en bij vlagen meedogenloos. Zonder achterom te kijken laat ze een spoor van verdrietige mensen achter zich. Niet iemand waar je vanzelfsprekend van gaat houden, maar we deden het toch. En zo werd het alsnog huilen. En hard ook. Niet vanwege zielige vioolmuziek of een perfecte reünie, maar gewoon, vanwege Freddie (en haar vader). (JH)
4. May December
Gouden Palm-winnaar Justine Triet kwam op nummer 4 van jullie eindejaarslijstje met haar ogenschijnlijk smeuïge true crime-thriller Anatomy of a Fall, waar een heel leven achter schuilging. En toen was er in november nóg zo’n lekker schandaal. Dit keer niet in de Franse Alpen, maar in het Amerikaanse Georgia: een oudere vrouw, een jonge jongen, een celstraf en een actrice die het allemaal wil naspelen. May December hengelde ons binnen met pikante krantenkoppen en campy oneliners (‘I don’t think we have enough hotdogs’). We zaten helemaal klaar om in de juice te duiken. Maar ho eens even – hoezo willen we ons verlekkeren aan de trauma’s van een ander? Met talloze dubbelingen en reflecties hield regisseur Todd Haynes een spiegel in filmformaat voor aan alle geobsedeerde misdaadfans, inclusief zijn eigen publiek. Het maakte de tongen op kantoor flink los, net als in Georgia. (JB)
5. Spider-Man: Across the Spider-Verse
Kijken ze bij Cineville ook weleens een Hollywoodfilm? Ja hoor, met liefde! Zoals deze kleurrijke aanval op je iris door soms honderd-en-één spinfiguren tegelijk. Iedereen die net als wij nogal superheldenmoe is, kon zich wakker laten schudden door de wilde avonturen van Miles Morales, die op geheel eigen wijze probeert zowel een brave tiener als onverslaanbare held te zijn. Razendsnelle actiescènes, een kat verkleed als Spider-Man, oprechte emoties van vaders, moeders en zonen: Across the Spider-Verse had het allemaal. En dan was er nog die cliffhanger. We hadden niet goed opgelet en bleken bij deel 2 van 3 te zitten. Het verhaal was pas halverwege. Verwacht in 2025: Spider-Man: Beyond the Spider-Verse. (JH)
---
door Jente Buskes, Jesse Heijnis en Lauren Murphy
