Meurtre à Pacot

Voor zijn tweede speelfilm liet de Haïtiaanse regisseur Raoul Peck zich sterk inspireren door het werk van de Italiaanse regisseur Pier Paolo Pasolini. Maakte deze korte metten met de hypocriete (seksuele) moraal van de Italiaanse bourgeoisie, Peck is op zijn beurt niet mals in zijn commentaar op de raciale verschillen, de invloed van buitenstaanders en de enorme klassenverschillen in zijn land - soms is hij heel subtiel, waar nodig hanteert hij de botte bijl.

Vlak na de desastreuse aardbeving van januari 2010 probeert een welgesteld echtpaar (de twee blijven naamloos in de film) het leven weer op de rails te krijgen, want hun riante villa ligt grotendeels in puin. De overheid stelt ze voor een ultimatum: als ze het huis niet snel opknappen wordt het gesloopt. Om het benodigde geld bij elkaar te sprokkelen, besluiten ze het nog bewoonbare deel te verhuren, zelf betrekken ze een schuurtje.

Nieuwe huurder: Alex, een jonge Fransman die voor een buitenlandse hulporganisatie werkt - een wereldverbeteraar die goed komt doen en ondertussen zelf volop profiteert van alle ellende. De verhoudingen worden pas echt op scherp gezet door de pittige en bijzonder aantrekkelijke Jennifer, eigenlijk Andrémise geheten, het Haïtiaanse vriendinnetje van Alex. De onderhuidse spanning tussen de vier bepaalt het verder verloop.