Unforgiven

Intelligente western die de gewelddadige moraal van het Wilde Westen aan de kaak stelt. De film sleepte vier Oscars in de wacht. De ontmoeting tussen Eastwood als de voormalige huurmoordenaar die, gedwongen door omstandigheden, nog één keer een klusje opknapt en de sadistische sheriff Little Bill (Gene Hackman) is dan ook memorabel.

In de vroege jaren negentig was het westerngenre op sterven na dood. Sciencefiction- en fantasyfilms vol special effects en hypersnel gesneden scènes leken de epische vertelling over de geschiedenis van het Wilde Westen van het doek te hebben verdreven. Unforgiven - Eastwoods zestiende regie - maakte duidelijk dat de traditie van John Ford, Don Siegel en Sergio Leone toch nog leven viel in te blazen.

Eastwood, boegbeeld van jarenzestigwesterns als For a Few Dollars More en The Good, the Bad and the Ugly, regisseerde een contemplatief portret van de voormalige revolverheld William Munny, die worstelt met de spoken uit zijn alcoholistische en gewelddadige verleden als huuurmoordenaar. Zijn confrontatie en afrekening met de sadistische sheriff Little Bill Dagget is zowel genoegdoening voor Little Bill’s onschuldige slachtoffers als een pijnlijk moment van zelfonderzoek: als je de wapens hebt neergelegd en de drank hebt afgezworen, heb je daarmee ook je door en door gewelddadige zelf het zwijgen opgelegd? Het resultaat van Eastwoods onderzoek werd na verschijning al snel omschreven als een ‘lyrische elegie’ en een ‘moderne klassieker’.